Skip to main content

مسئولیت‌پذیری اجتماعی در زندگی روزمره

نوامبر 8, 2025
مریم نیکوبخت

نویسنده: مریم نیکوبخت/روانشناس

روایت مینا «بغیر از خودم باید به کی فکر کنم؟»

مینا کارمند ۳۳ ساله است. او با مشکلات روزمره زندگی، احساس می‌کند وقت و انرژی کافی برای توجه به مسائل اجتماعی و محیط‌زیستی ندارد. می‌گوید: «این همه مشکل دارم. من چرا باید به محیط‌زیست یا وضعیت دیگران اهمیت بدم؟»مینا تصور می‌کند مسئولیت اجتماعی فقط شامل اقدامات بزرگ است، در حالی که حتی کارهای کوچک روزمره می‌تواند تأثیر بزرگی داشته باشد. عدم توانایی در دیدن اثر رفتارهای کوچک باعث شده او از حس اثرگذاری محروم شود.

روایت امیر «حس می‌کنم هیچ کاری از دستم برنمیاد»

امیر مرتب اخبار منفی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را دنبال می‌کند. این اطلاعات مداوم او را دچار درماندگی شناختی کرده است: «دنیا خیلی بزرگه… من چی‌کار می‌تونم بکنم؟»این احساس ناتوانی باعث انفعال و کناره‌گیری او از مشارکت اجتماعی شده است، حتی وقتی فرصت‌های ساده‌ای برای کمک وجود دارد.

روایت نسترن «من کارم رو می‌کنم… ولی کسی اهمیت می‌ده؟»

نسترن به طور منظم در امور خیریه و کمک به دیگران مشارکت می‌کند، اما چون بازخورد ملموسی نمی‌بیند، دلسرد می‌شود. این احساس بی‌نتیجگی انرژی روانی او را کاهش داده و انگیزه او برای مشارکت اجتماعی را محدود کرده است.

مسئولیت‌پذیری اجتماعی یعنی آگاه بودن و پاسخگو بودن در قبال تأثیر رفتار خود بر دیگران و محیط. این مسئولیت نه فقط شامل اقدامات بزرگ، بلکه شامل انتخاب‌های کوچک روزمره است:

  • چگونه مصرف می‌کنیم؟ (مواد غذایی، انرژی، محصولات پلاستیکی و…)
  • چگونه رفتار می‌کنیم؟ (احترام، صداقت، همکاری با دیگران)
  • چه چیزی را حمایت می‌کنیم؟ (کالاها، خدمات، کمپین‌ها)
  • چه ارزشی را بازنمایی می‌کنیم؟ (حقوق بشر، عدالت، محیط زیست)

مطالعات روان‌شناسی نشان داده‌اند که احساس مسئولیت‌پذیری اجتماعی با سلامت روان، معنا در زندگی و هویت شهروندی ارتباط مستقیم دارد.

۱. ایجاد احساس معنا و اثرگذاری

وقتی رفتار ما برای کسی فراتر از خودمان مفید باشد، حس «من مهم هستم» در فرد شکل می‌گیرد. این حس باعث کاهش فشار روانی و افسردگی می‌شود و انگیزه برای مشارکت بیشتر را تقویت می‌کند.

۲. تقویت سرمایه اجتماعی

مشارکت مردم باعث شکل‌گیری جامعه‌ای با اعتماد متقابل و پیوندهای اجتماعی قوی می‌شود. جامعه‌ای که اعضایش تنها نیستند و می‌توانند روی هم حساب کنند، عملکرد اجتماعی و روحیه جمعی بالاتری دارد.

۳. قدرت انتخاب در دنیای پیچیده

حتی انتخاب خرید یا عدم‌خرید یک محصول، می‌تواند پیامی اجتماعی باشد. حمایت از محصولات اخلاقی و پایدار، یا پیروی نکردن از کالاها و خدمات آسیب‌رسان، نمونه‌ای از اعمال قدرت انتخابی و اثرگذاری فردی است.

  • سطح فردی: رفتارهایی که اثر مستقیم بر اطراف و محیط نزدیک دارند. مثال‌ها: تفکیک زباله، کاهش مصرف آب و برق، کمک به همسایه یا همکار.
  • سطح جمعی: مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و گروهی. مثال‌ها: داوطلبی در کمپین‌های محلی، شرکت در پاکسازی محیط، کمک به آموزش کودکان کم‌برخوردار.
  • سطح شهروندی: نقش فرد در شکل‌دهی آینده جامعه از طریق فعالیت‌های مدنی. مثال‌ها: رأی دادن آگاهانه، حمایت از قوانین محیط‌زیستی، مشارکت در انجمن‌ها و طرح‌های شهری.

توجه داشته باشید که رشد متوازن در هر سه سطح برای تأثیرگذاری واقعی ضروری است. تمرکز فقط بر یک سطح ممکن است باعث عدم تعادل در مسئولیت‌پذیری شود.

  • درماندگی آموخته‌شده: باور به اینکه «من که کاری از دستم برنمی‌آید»

نتیجه: بی‌تفاوتی و کناره‌گیری از جامعه

  • بار شناختی بالا: مواجهه با اخبار منفی مداوم

 نتیجه: فرسودگی روانی و کاهش انگیزه

  • بدبینی فرهنگی: باور اینکه «همه از هم سوءاستفاده می‌کنند»

 نتیجه: کاهش اعتماد اجتماعی

  • کمال‌گرایی: «اگر کامل نباشد بی‌فایده است»

 نتیجه: عدم شروع فعالیت‌ها حتی در سطح کوچک

شناخت این موانع و مقابله با آنها، نخستین گام در مسیر مشارکت فعال و پایدار اجتماعی است.

۱. کوچک اما مستمر عمل کن

شروع از تغییرات کوچک، اثرگذاری پایدارتری دارد. مغز انسان به تغییرات جزئی بهتر پاسخ می‌دهد و استمرار باعث ایجاد عادت می‌شود.

تمرین روزانه:

  • هر روز یک رفتار مفید کوچک انتخاب کن:
  • خاموش کردن چراغ‌های اضافی یا وسایل الکترونیکی
  • ۵ دقیقه کمک آموزشی یا مطالعه با کودکان یا همسایه
  • خرید محصولات پایدار یا محلی

قانون: کار کوچک × استمرار = اثر بزرگ

۲. همدلی فعال را تمرین کن

توانایی دیدن شرایط دیگران بدون قضاوت و با احترام، پایه مشارکت اجتماعی سالم است.

تمرین پیشنهادی: در مکالمات بپرس: «دوست داری فقط گوش بدم یا راه‌حل بدم؟»این روش باعث می‌شود همدلی واقعی شکل بگیرد و کمک موثرتر باشد.

۳. حمایت آگاهانه از موضوعات مهم

  • حمایت کورکورانه باعث بازتولید مشکلات می‌شود. حمایت آگاهانه یعنی ارزیابی شفافیت و تأثیر اقدام قبل از اقدام.
  • تحقیق درباره کمپین‌ها و سازمان‌ها
  • حمایت مالی با ارزیابی شفافیت و اثربخشی
  • استفاده از رسانه‌های معتبر برای اطلاعات

۴. مراقبت از محیط‌زیست

  • مسئولیت محیطی، مسئولیت آینده جامعه است.
  • راهکارها:
  • کاهش مصرف پلاستیک و بسته‌بندی
  • استفاده از حمل‌ونقل عمومی یا اشتراکی
  • مشارکت در پاکسازی محله یا باغچه‌های شهری
  • خرید آگاهانه و کمتر ولی با کیفیت

۵. شهروند فعال بودن

  • نه صرفاً تماشاگر اخبار، بلکه اثرگذار بر آینده جامعه:
  • تصمیم‌گیری آگاهانه در انتخابات
  • مشارکت در انجمن‌ها و برنامه‌های محلی
  • مطالبه محترمانه حقوق شهروندی و محیط زیست
  • نوشتن یک کنش مفید روزانه: مدت: ۲ دقیقه → افزایش حس اثرگذاری و رضایت شخصی
  • کمک بی‌مزد به یک نفر: انجام یک بار در هفته → افزایش پیوند اجتماعی و همدلی
  • خرید مسئولانه: مستمر → کاهش اثر منفی زیست‌محیطی و حمایت از تولید اخلاقی
  • پیگیری یک موضوع اجتماعی: ماهانه → شکل‌دهی نقش شهروند فعال و مشارکت اجتماعی پایدار

مسئولیت اجتماعی یعنی: «من بخشی از این جهانم و رفتارم اهمیت دارد.»

این مسیر نیاز به قهرمانی یا فداکاری‌های غیرواقعی ندارد. از یک رفتار کوچک روزانه شروع می‌شود و می‌تواند به تغییر بزرگ اجتماعی و محیطی ختم شود.