Skip to main content

اختلالات خواب

جولای 24, 2025
مریم نیکوبخت

نویسنده: مریم نیکوبخت/کارشناس ارشد روانشناسی

در دنیای پرسرعت و پرتنش امروز، بسیاری از ما شب‌ها با خستگی چشم‌ها را می‌بندیم اما صبح با بدنی خسته و ذهنی مغشوش بیدار می‌شویم. خواب، که زمانی ساده‌ترین و طبیعی‌ترین نیاز انسان بود، اکنون به یکی از پیچیده‌ترین دغدغه‌های سلامت روان و کیفیت زندگی تبدیل شده است. اختلالات خواب همچون مهمانان ناخوانده، بی‌صدا اما قدرتمند، بر ذهن و جسم انسان سایه می‌اندازند. تمرکز را از کم می‌کنند. خلق‌وخو را دگرگون می‌کنند و روابط ما با دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

این مقاله سفری است به دنیای اختلالات خواب؛ از نشانه‌ها و انواع آن‌ها گرفته تا نقش مغز، تکنولوژی و روش‌های نوین درمانی. اگر شما یا اطرافیانتان با خواب مشکل دارید، این نوشتار می‌تواند نقطه آغازی برای درک بهتر و یافتن راه‌حلی برای این چالش خاموش اما عمیق باشد.

اختلالات خواب یکی از مشکلات شایع و پیچیده‌ای است که نه تنها به صورت مستقیم بر سلامت جسمی و روانی افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه کیفیت زندگی، روابط اجتماعی، عملکرد شغلی و حتی فرآیندهای خانوادگی مانند فرزندپروری را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. خواب کافی و باکیفیت یکی از ارکان اساسی حفظ سلامت و تعادل روانی-جسمانی است. پژوهش‌های متعددی نشان داده‌اند که افرادی که از اختلالات خواب رنج می‌برند، با مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی، کاهش تمرکز و دست و پنجه نرم می‌کنند.

با افزایش سن، تغییرات طبیعی در ساختار خواب رخ می‌دهد که باعث می‌شود خواب عمیق و پیوسته کاهش یابد. سالمندان بیشتر دچار مشکلاتی مثل بی‌خوابی، بیداری‌های مکرر شبانه و کاهش کیفیت خواب می‌شوند. این اختلالات خواب در سالمندان می‌تواند با مشکلات جسمانی مانند دردهای مزمن، بیماری‌های قلبی و اختلالات روانی مانند افسردگی همراه باشد. همچنین داروهای مصرفی سالمندان ممکن است روی خواب آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.

کودکان و نوجوانان


اختلالات خواب در کودکان و نوجوانان بسیار شایع است و می‌تواند باعث مشکلات رفتاری، تمرکز پایین و افت تحصیلی شود. از جمله اختلالات شایع در این گروه می‌توان به کابوس‌های شبانه، راه‌رفتن در خواب (Somnambulism)، اختلالات ریتم شبانه‌روزی خواب، و اختلالات تنفسی مانند آپنه خواب در کودکان اشاره کرد. همچنین استفاده زیاد از تکنولوژی و نور آبی صفحه‌نمایش‌ها قبل از خواب باعث بی‌خوابی در این گروه سنی می‌شود.

زنان

زنان به دلایل هورمونی، بیشتر از مردان در معرض اختلالات خواب قرار دارند. تغییرات هورمونی در دوره‌هایی مانند قاعدگی، بارداری و یائسگی می‌تواند خواب را مختل کند. مثلاً در دوران بارداری به دلیل تغییرات جسمانی و اضطراب، بی‌خوابی و آپنه خواب بیشتر دیده می‌شود. همچنین در یائسگی به علت کاهش هورمون استروژن و تعریق شبانه، خواب راحت مختل می‌شود.


کارگران شیفتی و افرادی با برنامه کاری نامنظم


اختلالات خواب در کودکان و نوجوانان بسیار شایع است و می‌تواند باعث مشکلات رفتاری، تمرکز پایین و افت تحصیلی شود. از جمله اختلالات شایع در این گروه می‌توان به کابوس‌های شبانه، راه‌رفتن در خواب (Somnambulism)، اختلالات ریتم شبانه‌روزی خواب، و اختلالات تنفسی مانند آپنه خواب در کودکان اشاره کرد. همچنین استفاده زیاد از تکنولوژی و نور آبی صفحه‌نمایش‌ها قبل از خواب باعث بی‌خوابی در این گروه سنی می‌شود.

افراد با مشکلات روانی و استرس‌زا


افرادی که دچار اضطراب، افسردگی، PTSD (اختلال استرس پس از سانحه) یا سایر مشکلات روانی هستند، بسیار بیشتر از دیگران دچار اختلالات خواب می‌شوند. بی‌خوابی و خواب آشفته در این افراد شایع است و می‌تواند چرخه معیوبی ایجاد کند که سلامت روان و کیفیت زندگی را به شدت کاهش دهد.

افراد مبتلا به بیماری‌های جسمی مزمن


افرادی که بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، آرتریت و بیماری‌های مزمن تنفسی دارند، معمولاً اختلالات خواب بیشتری را تجربه می‌کنند. درد مزمن، مشکلات تنفسی یا علائم بیماری می‌تواند باعث کاهش کیفیت خواب و بی‌خوابی شود.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلالات عصبی-تکاملی


افراد مبتلا به اوتیسم، ADHD و سایر اختلالات عصبی-تکاملی، اغلب دچار مشکلات خواب می‌شوند. این اختلالات شامل مشکلات به خواب رفتن، بیداری‌های مکرر و خواب آشفته است که بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی آن‌ها اثر می‌گذارد.

افراد دارای سبک زندگی پرمشغله و استفاده زیاد از تکنولوژی


زندگی مدرن با استرس‌های زیاد و استفاده فراوان از ابزارهای الکترونیکی، به‌خصوص قبل از خواب، باعث افزایش اختلالات خواب شده است. این افراد معمولاً دچار بی‌خوابی، کاهش کیفیت خواب و ناهماهنگی ریتم شبانه‌روزی می‌شوند که می‌تواند به سلامت روان و روابط اجتماعی آسیب بزند.

اختلالات خواب به دسته‌های متنوعی تقسیم می‌شوند که هر یک دارای علائم، عوامل ایجادکننده و پیامدهای خاصی هستند.

 ۱. بی‌خوابی (Insomnia)

بی‌خوابی یکی از شایع‌ترین اختلالات خواب است که به معنای دشواری در به خواب رفتن، خواب ماندن یا خواب با کیفیت پایین است. افراد مبتلا معمولاً از خستگی مزمن، کاهش تمرکز و احساس کسالت روزانه شکایت دارند. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت بزرگسال دچار بی‌خوابی مزمن هستند. بی‌خوابی می‌تواند ناشی از عوامل استرس‌زا، اضطراب، افسردگی، سبک زندگی نامناسب و یا مشکلات جسمی مانند درد مزمن باشد.

 ۲. آپنه خواب (Sleep Apnea)

این اختلال به دلیل توقف موقت تنفس در خواب ایجاد می‌شود و منجر به تکرار بیداری‌های کوتاه‌مدت در طول شب می‌شود که فرد معمولاً متوجه آن نمی‌شود. آپنه خواب باعث کاهش اکسیژن‌رسانی به مغز و بدن می‌شود و می‌تواند به مشکلات قلبی، فشار خون بالا، و اختلالات روانی مانند افسردگی منجر شود. شیوع آپنه خواب در مردان حدود ۴ درصد و در زنان حدود ۲ درصد گزارش شده است، اما بسیاری از مبتلایان بدون تشخیص باقی می‌مانند.

 ۳. سندرم پای بی‌قرار (Restless Legs Syndrome)

این اختلال با احساس ناراحتی و نیاز مکرر به حرکت دادن پاها در هنگام استراحت یا خواب مشخص می‌شود. این حالت باعث اختلال در شروع خواب و خواب ماندن می‌شود و کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 ۴. نارکولپسی (Narcolepsy)

نارکولپسی با حملات ناگهانی خواب‌آلودگی شدید در طول روز شناخته می‌شود و ممکن است با از دست دادن ناگهانی تون عضلانی (کاتاپلکسی) همراه باشد. این بیماری، زندگی فرد را به شدت مختل کرده و می‌تواند باعث کاهش کارایی در فعالیت‌های روزمره شود.

 ۵. اختلالات ریتم شبانه‌روزی خواب (Circadian Rhythm Disorders)

این گروه از اختلالات زمانی رخ می‌دهد که ساعت زیستی بدن با زمان محیطی هماهنگ نباشد، مانند جت لگ یا مشکلات افرادی که شیفت شب کار می‌کنند. این عدم هماهنگی باعث اختلال در کیفیت و کمیت خواب می‌شود و با خستگی و کاهش عملکرد شناختی همراه است.

اختلالات خواب پیامدهای گسترده‌ای دارند که فراتر از خستگی جسمانی هستند. اختلال در خواب، به ویژه بی‌خوابی و آپنه خواب، با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی مرتبط است. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که افرادی که خواب ناکافی یا باکیفیت پایینی دارند، بیشتر در معرض مشکلات شناختی مانند کاهش حافظه، ضعف توجه و اختلال در تصمیم‌گیری هستند.

این اختلالات همچنین باعث کاهش کیفیت روابط بین فردی می‌شوند، زیرا خستگی مزمن و کاهش تحمل روانی منجر به افزایش تنش و درگیری‌های خانوادگی و اجتماعی می‌شود. به عنوان مثال، والدینی که دچار اختلال خواب هستند، ممکن است در فرزندپروری دچار مشکل شده و نتوانند نیازهای عاطفی و جسمی فرزندان خود را به خوبی پاسخ دهند.

نوروسایکولوژی به عنوان رشته‌ای تخصصی، ارتباط مستقیم بین ساختارها و عملکردهای مغزی با رفتارهای خواب را بررسی می‌کند. نواحی مختلف مغز مانند هیپوتالاموس، ساقه مغز و نواحی لوب پیشانی نقش کلیدی در تنظیم چرخه خواب و بیداری دارند. آسیب یا اختلال عملکرد در این مناطق می‌تواند منجر به انواع اختلالات خواب شود.

علاوه بر این، اختلالات خواب می‌توانند به صورت معکوس روی عملکردهای شناختی مانند حافظه و توجه اثرگذار باشند که این امر در مطالعات نوروسایکولوژیک به وضوح مشاهده شده است. شناخت این مکانیسم‌ها باعث می‌شود درمان‌های هدفمندتری برای بهبود خواب و کاهش عوارض روانی آن طراحی شود.

 اصلاح سبک زندگی و بهداشت خواب

تنظیم دقیق ساعت خواب و بیداری، محدود کردن مصرف کافئین و الکل به ویژه در ساعات عصر، پرهیز از استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی حداقل یک ساعت قبل از خواب، و انجام فعالیت‌های ورزشی منظم از موثرترین راه‌ها برای بهبود کیفیت خواب هستند.

 مدیریت استرس و اضطراب

تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن، تنفس عمیق، یوگا و مشاوره روانشناسی می‌توانند به کاهش استرس‌های روزمره کمک کنند که یکی از علل اصلی بی‌خوابی است.

 درمان دارویی و تخصصی

در مواردی که اختلالات خواب شدید یا مزمن هستند، داروهایی مانند داروهای آرام‌بخش یا دستگاه‌های CPAP (برای درمان آپنه خواب) تحت نظر پزشک تجویز می‌شوند.

 روان‌درمانی شناختی رفتاری (CBT)

این روش به عنوان درمان استاندارد و موثر برای بی‌خوابی شناخته شده است. CBT به افراد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری منفی مربوط به خواب را تغییر داده و عادات سالم خواب را جایگزین کنند.

 روش‌های نوین درمانی

 نوردرمانی: با استفاده از نور مصنوعی برای تنظیم ساعت زیستی بدن به خصوص در اختلالات ریتم شبانه‌روزی کاربرد دارد.

 تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS): روشی غیرتهاجمی برای بهبود عملکرد مغز و کاهش علائم اختلالات خواب.

 بیوفیدبک: آموزش کنترل فعالیت‌های فیزیولوژیکی برای بهبود کیفیت خواب.

 تکنولوژی‌های پوشیدنی: ساعت‌های هوشمند و اپلیکیشن‌های پایش خواب با جمع‌آوری داده‌های خواب، به تنظیم بهتر آن کمک می‌کنند.

استفاده نادرست از گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها به ویژه قبل از خواب با نور آبی ساطع شده، ملاتونین هورمون تنظیم خواب را کاهش داده و منجر به بی‌خوابی می‌شود. اما در عین حال، ابزارهای دیجیتال می‌توانند با برنامه‌های پایش خواب و مدیتیشن، به بهبود خواب کمک کنند. تعادل و مدیریت صحیح استفاده از تکنولوژی، همراه با رعایت بهداشت خواب، کلید حفظ سلامت روان و کیفیت زندگی بهتر است.

اختلالات خواب یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر سلامت روان و کیفیت زندگی است. شناخت انواع این اختلالات، تأثیرات آن‌ها بر جنبه‌های مختلف زندگی، و استفاده از راهکارهای متنوع درمانی می‌تواند به بهبود وضعیت فردی و اجتماعی افراد کمک کند.

بهبود خواب به عنوان یکی از ارکان اصلی سلامت، می‌تواند باعث افزایش تمرکز، کاهش استرس، بهبود روابط بین فردی و حتی ارتقای فرزندپروری شود. مشاوره روانشناسی و درمان‌های شناختی رفتاری از موثرترین روش‌ها برای مقابله با این چالش خاموش به شمار می‌روند.

 سازمان جهانی بهداشت (WHO)

 مؤسسه ملی خواب آمریکا (NSF)

 روانشناسی سلامت – دکتر گنجی

 تغذیه و سلامت روان – دکتر نرگس علی‌پور

 نوروسایکولوژی و اختلالات خواب – دکتر محمدرضا کریمی

 مجله خواب و سلامت، ۲۰۲۳